Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Κάπου



Κάπου αλλού,
μακριά από εδώ,
κάποιος χαμογελά.
Σε κάποια πόλη,
μια ζαλισμένη Παρασκευή μέσα σ'άλλες
κάποιων οι ματιές ενώνονται.
Κάποιος ανασαίνει.
Κάποιος νιώθει ενθουσιασμό.
Κάποιος τολμά.

Κάπου αλλού,
μακριά από εδώ,
κάποιες ματιές συμπίπτουν.
Κάποιοι γελούν αμήχανα με τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάσσουν.
Κάποιοι ανατριχιάζουν.
Κάποιοι φιλιούνται.
Κάποιοι κάνουν κάτι που θα το μετανιώσουν το πρωί.
Κάποιοι δεν είναι αρκετά μεθυσμένοι.
Κάποιοι ξαφνιάζονται.
Κάποιοι ερωτεύονται.

Κάπου αλλού,
μακριά από εδώ,
Κάποια χέρια κινούνται.
Κάποια σφίγγουν το ένα το άλλο με αμηχανία.
Κάποια ιδρώνουν.
Κάποια απλώνονται να αγγίξουν ξένα χέρια.
Κάποια αγγίζουν ήδη.
Κάποια τρέμουν.
Κάποια κινούνται υπεροπτικά.
Κάποια τολμούν.

Κάποιος τώρα γελά.
Κάποιος λέει μεγάλα λόγια.
Κάποιος τα πιστεύει.
Κάποιος επαναπαύεται.
Κάποιος νιώθει τυχερός.
Κάποιος περιμένει.
Κάποιος συνειδητοποιεί.
Κάποιος κοιτάει το πάτωμα κρατώντας το κεφάλι του.
Κάποιος φοβάται.
Κάποιος φεύγει.

                                                      



                                                 -Φέξε μου


1 σχόλιο:

  1. Κάποιος άλλος νιώθει πολύ άσχημα έχοντας κάνει ένα μεγάλο υπερφαγικό επεισόδιο. Νιώθει ότι όλα είναι μάταια. Δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εθισμό. Και αναρωτιέται: αξίζει να προσπαθήσει να ξαναγίνει αισιόδοξος;
    Η βύθιση στην θλίψη είναι πολύ πιο εύκολη και γνώριμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή